پلتفرمهای مدیریت وامهای P2P به دو دسته تقسیم می‌شوند و به لحاظ کارکردی می‌توانند تفاوتهای کلیدی با یکدیگر داشته باشند. این دو دسته پلتفرم شامل پلتفرمهای مدیریت وامهای Person-to-person یا Peer-to-peer هستند که البته در خیلی از موارد در ادبیات وام‌دهی این دو به جای همدیگه استفاده شده‌اند.

اما تعریف تفکیک کننده‌ای در این دو دسته پلت فرم وجود دارد و همچنین تفاوتهایی، در اینجا ضمن تعریف مختصر این دو مفهوم به تفاوت این دو می‌پردازم.

Peer-to-peer: پلتفرمهای نظیر به نظیر، یک واسطه برای تعیین شرایط وام و مطابقت سرمایه گذاران وام دهنده با وام گیرندگان واجد شرایط هستند. که البته تاکید زیادی بر حذف بانکهای سنتی و استفاده از واسطهای غیربانکی برای لینک کردن دو طرف به یکدیگر وجود دارد.

Person-to-person: پلتفرمهای فرد به فرد، مبتنی بر رابطه بوده و توسط افرادی که از قبل یکدیگر را می شناسند استفاده می شود تا به طور متقابل با شرایط وام موافقت کرده و سپس آن را با هم پیگیری کنند.

و اما تفاوتهای این دو در تصویر قابل مشاهده است:

نکته حائز اهمیت بکر بودن هر دو مدل در بین مدلهای وامدهی داخلی است.